استیل ضد زنگ با تلفیق ویژگی‌های فنی برجسته و طراحی چشم‌نواز، به عنوان گزینه‌ای ممتاز در صنایع مختلف و کاربردهای روزمره شناخته می‌شود.
فرآیندهای فرم دهی و ساخت، زیربنای کاربرد گسترده فولاد ضدزنگ در صنایع گوناگون محسوب می‌شوند. در این میان، نورد گرم و نورد سرد دو روش اصلی فرم دهی سطح فولاد ضدزنگ به شمار می‌آیند.
با بهره‌گیری از فرآیندهای نورد گرم و نورد سرد، می‌توان بهینه‌سازی قابل توجهی در ویژگی‌های فولاد ضد زنگ ایجاد نمود. این دو روش، بدون اعمال تغییرات در ترکیب شیمیایی فولاد، به طور چشمگیری بر بهبود خواص مکانیکی آن تأثیرگذار هستند. آشنایی با جزئیات هر یک از این فرآیندها، امکان اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌تر در جهت صرفه‌جویی در زمان، هزینه و انرژی را فراهم می‌آورد.
مهم‌ترین تفاوت میان دو نوع فولاد ضدزنگ مذکور، در روش تولید آن‌ها نهفته است. فولاد ضدزنگ نورد گرم در دمای بالا شکل‌دهی شده و پردازش می‌شود، در حالی که فولاد ضدزنگ نورد سرد در دمای محیط تحت عملیات نورد قرار می‌گیرد. شایان ذکر است که هر یک از گریدهای مختلف فولاد ضدزنگ بسته به کاربرد نهایی، قابلیت تولید به هر دو روش نورد گرم و نورد سرد را دارا می‌باشند.
فولاد ضد زنگ نورد گرم
"در فرایند نورد گرم فولاد ضد زنگ، شمش فولاد در دمایی به مراتب بالاتر از دمای تبلور مجدد، معمولاً حدود ۱۱۰۰ درجه سانتی‌گراد، تحت عملیات نورد و پرس قرار می‌گیرد. گرمایش در این دما سبب ریز شدن دانه‌های میکروساختاری شده و در نتیجه خواص مکانیکی فولاد بهبود می‌یابد. در این شرایط، فولاد ضد زنگ به شکل قابل توجهی شکل‌پذیر بوده و به آسانی به مقاطع مورد نظر تبدیل می‌گردد.
در آغاز فرآیند تولید، یک قطعه فلزی مستطیلی شکل به نام شمش به عنوان ماده اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شمش پس از حرارت‌دهی، تحت عملیات نورد قرار می‌گیرد. در مرحله بعدی، محصول نورد شده با عبور سریع از میان غلتک‌های داغ، شکل نهایی خود را می‌یابد.
فرآیند نورد گرم، خواص مکانیکی فولاد ضد زنگ از جمله استحکام، قابلیت شکل‌دهی، چکش‌خواری و جوش‌پذیری را بهینه‌سازی می‌نماید. با این حال، انقباض جزئی فولاد ضد زنگ در حین سرد شدن، می‌تواند موجب کاهش دقت ابعادی و هندسی محصولات نورد گرم گردد. جهت بهبود سطح و حذف عیوب ناشی از فرآیند تولید، عملیات تکمیلی نظیر سندبلاست و اسیدشویی بر روی این محصولات انجام می‌پذیرد.
فولاد ضد زنگ نورد سرد
فولاد ضد زنگ پس از نورد گرم و در دمای محیط، مجدداً تحت فرآیند نورد سرد قرار می‌گیرد. این عملیات با هدف بهبود خواص مکانیکی و ظاهری محصول صورت پذیرفته و طی آن، محصول با کشش در دمای اتاق به ابعاد و کیفیت سطحی مطلوب دست می‌یابد.
فرآیند کشش سرد فولاد ضد زنگ، مجموعه‌ای از عملیات دقیق نظیر کشش، تراشکاری، سنگ‌زنی و پولیش است که در نهایت منجر به تولید محصولاتی با تلورانس‌های بسیار دقیق، سطحی صاف و زوایایی تیز و مشخص می‌گردد.
فولاد ضد زنگ نورد سرد به واسطه فرآیند نورد سرد، از ظاهری صاف‌تر، یکنواخت‌تر و درخشنده‌تری نسبت به فولاد نورد گرم برخوردار است. این فرآیند علاوه بر بهبود ظاهر، موجب افزایش سختی، مقاومت در برابر ضربه و تغییر شکل‌پذیری این نوع فولاد نیز می‌شود. لیکن، به دلیل مراحل اضافی تولید، فولاد نورد سرد معمولاً از قیمت بالاتری نسبت به فولاد نورد گرم برخوردار است.
تفاوت فولاد ضد زنگ نورد گرم و نورد سرد چیست؟
- میله های فولادی سرد کشیده شده از سطحی با کیفیت‌تر، تلرانس دقیق‌تر و صافی بیشتری نسبت به میلگردهای نورد گرم برخوردارند. در مقابل، سطح فولاد ضد زنگ نورد گرم معمولاً دارای پوسته اکسیدی، لبه‌های ناصاف و اعوجاج است.
- فرآیند تولید فولاد ضد زنگ نورد گرم، به دلیل حذف مراحل اضافی، نسبت به فولاد ضد زنگ نورد سرد، سریع‌تر و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است.
- فولاد ضد زنگ نورد سرد از استحکام و سختی بالاتری نسبت به فولاد ضد زنگ نورد گرم برخوردار است.
نتیجه گیری
گزینش میان فولاد ضد زنگ نورد گرم و سرد، مستلزم توجه به طراحی محصول و کاربرد نهایی آن است. هر یک از این دو فرآیند، به نوبه خود، ویژگی‌های منحصر به فردی را به فولاد ضد زنگ می‌بخشد که آن را برای کاربردهای گوناگون مناسب می‌سازد.
شرکت استیل گستر تابان به عنوان یکی از واردکنندگان پیشرو در حوزه فولاد ضد زنگ، طیف گسترده‌ای از محصولات باکیفیت را به بازار عرضه می‌نماید و نیاز صنایع مختلف را به این محصولات استراتژیک برآورده می‌سازد.
ما در شرکت استیل گستر تابان همواره آماده ارائه مشاوره تخصصی و پاسخگویی به استعلامات مشتریان گرامی می‌باشیم.